Η "Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά" με υποψήφιο περιφερειάρχη τον Βασίλη Ζούμπο, απαντά στις ερωτήσεις των πολιτών

Αγαπητοί/ες συναγωνιστές/στριες

Σας αποστέλλουμε τις απαντήσεις στα ερωτήματα των συλλογικοτήτων σας.

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια στους αγώνες σας.

«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ»

Περιφερειακό Σχήμα

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Βασίλης Ζούμπος

Απάντηση προς Ask4Sterea

Φίλες και φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές των συλλογικοτήτων που απευθύνατε τις ερωτήσεις σας στους υποψήφιους περιφερειάρχες, σας αποστέλλουμε το παρακάτω κείμενο που απαντά στις ερωτήσεις σας, περιγράφοντας ταυτόχρονα τους κεντρικούς πολιτικούς άξονες της συμμετοχής μας σε αυτές τις εκλογές, ολοκληρωμένο μέρος των οποίων είναι και ο αγώνας για την υπεράσπιση και προστασία του περιβάλλοντος.

Η Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα

Η Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα είναι μέρος μιας πανελλαδικής εκλογικής προσπάθειας που κάνει η αντικαπιταλιστική αριστερά, καθώς παρόμοια σχήματα, με κεντρικό κορμό τους συντρόφους και αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε συνεργασία με ανένταχτους αριστερούς, έντιμους αριστερούς συνδικαλιστές και πρωτοπόρα κομμάτια των κινημάτων αντίστασης που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια σε όλη τη χώρα, από το κίνημα ενάντια στα διόδια μέχρι το κίνημα ενάντια στα χαράτσια της ΔΕΗ και το κίνημα μη εμπορικής διάθεσης προϊόντων, κατεβαίνουν σε 12 καλλικρατικές περιφέρειες και σε 30 δήμους σε όλη τη χώρα.

Οι αγωνιστές που συμμετέχουμε στην Αριστερή Παρέμβαση, προσδοκούμε στη διαμόρφωση μιας πολιτικής παρέμβασης σε όλη τη Στερεά Ελλάδα, που θα έχει μόνιμα χαρακτηριστικά και θα συμμετέχει σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα και τους αγώνες του λαού της περιφέρειας. Επιθυμούμε να αποτελέσουμε ένα σχήμα της αντισυστημικής αριστεράς με ευρεία συμμετοχή αγωνιστών από όλα τα κινήματα αντίστασης ενάντια στις πολιτικές των μνημονίων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την καταστροφή του περιβάλλοντος, και να γίνουμε η πραγματική φωνή της αγωνιζόμενης κοινωνίας στο περιφερειακό συμβούλιο. Η Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα, λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της είναι ανά πάσα στιγμή ανακλητοί, ενώ όλη η εξουσία βρίσκεται αποκλειστικά και μόνο στα χέρια της γενικής συνέλευσης του σχήματος.

Η πολιτική συγκυρία

Οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Μαΐου πραγματοποιούνται σε περίοδο έντασης της επίθεσης κυβέρνησης, κεφαλαίου, Ε.Ε., ΔΝΤ και συνέχισης της πολύπλευρης κρίσης του συστήματος. Επίθεσης που συνεχώς διευρύνεται σε μέτωπα και βάθος και επιδεινώνει δραματικά την κοινωνική κατάσταση των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων. Οδηγεί στην αύξηση με ταχύτατους ρυθμούς της φτώχειας και της ανεργίας, στη μείωση των εισοδημάτων, στην αύξηση της ανασφάλειας για το μέλλον και της μετανάστευσης (ιδιαίτερα των νέων) και στην  όξυνση  των κοινωνικών ανισοτήτων. Συνθλίβει τα όποια εργατικά δικαιώματα έχουν απομείνει δημιουργώντας συνθήκες «εργασιακού μεσαίωνα». Διαλύει τις δημόσιες παροχές παιδείας, υγείας, πρόνοιας και υποδομών, ιδιωτικοποιεί – εμπορευματοποιεί τα δημόσια κοινωνικά αγαθά (ενέργεια, νερό, επικοινωνία), εντείνει τη φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων και προωθεί την ιδιωτικοποίηση-ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Η επίθεση αυτή συνοδεύεται από μια αντιδραστική ανασυγκρότηση του κράτους στον τρόπο της οργάνωσης, της δομής και του ρόλου του. Συνοδεύεται από ένταση της κρατικής καταστολής, της βίας, και του αυταρχισμού, απαγορεύσεις απεργιών και διαδηλώσεων, επιστρατεύσεις,  μαζικές προληπτικές συλλήψεις, διώξεις συνδικαλιστών και αγωνιστών και συκοφαντική εκστρατεία στην αριστερά και ειδικά την ανατρεπτική και σε κάθε αντιστεκόμενο κομμάτι της κοινωνίας. Μαζί της εξελίσσεται η εργοδοτική τρομοκρατία, η οικονομική ιδεολογική και μιντιακή βία και με σταθερά βήματα διαμορφώνεται μια κατάσταση κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού.

                Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς θεωρούμε πως είναι τουλάχιστον άστοχο, άκαιρο και υποκριτικό να επικεντρωθεί η συζήτηση για τις περιφερειακές εκλογές και τις προοπτικές ανάπτυξης της Στερεάς Ελλάδας σε μια συζήτηση στενά αυτοδιοικητική, σε μια συζήτηση διαχειριστική. Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς θεωρούμε πως η συζήτηση για τις προοπτικές της Στερεάς Ελλάδας, καθώς και η μάχη των επερχόμενων εκλογών είναι μια κεντρική πολιτική μάχη.

Οι μνημονιακοί υποψήφιοι θέλουν να κάνουν το λαό να ξεχάσει πως είναι τα δικά τους κόμματα και οι δικές τους πολιτικές, που έφεραν το λαό σε αυτή την τραγική κατάσταση. Το μνημόνιο και η οικονομική κρίση δεν είναι φυσικές καταστροφές όπως αυτοί ισχυρίζονται. Δεν είναι φυσικές καταστροφές που μας έπληξαν χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό. Είναι αποτέλεσμα συνειδητών πολιτικών επιλογών της ελληνικής αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, σε στενή συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, σε στενή συνεργασία με το μεγάλο κεφάλαιο της Γερμανίας και των δορυφόρων της στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.

Καπιταλιστική Ανάπτυξη και Ευρωπαϊκή Ένωση

Το πρώτο ερώτημα που εμείς θέτουμε μιλώντας για την προστασία του περιβάλλοντος από την αλόγιστη, ασύμμετρη και εκτός ανθρώπινων ορίων καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη που επιβάλλεται με τη βία πάνω στο λαό μας, είναι: Ανάπτυξη από ποιόν και για ποιόν; Δηλαδή ποιος ωφελείται; ωφελείται ο λαός ή το κεφάλαιο και τα μεγάλα συμφέροντα; Διότι δεν υπήρξε ποτέ και δεν υπάρχει ουδέτερη, αταξική ανάπτυξη.

Για εμάς η ανάπτυξη, η έννοια δηλαδή ότι μια οικονομία μπορεί να διογκώνεται αενάως, είναι ένα κατασκευασμένο καπιταλιστικό ιδεολόγημα. Δεν έχει ποτέ υπάρξει και ούτε ποτέ πρόκειται να υπάρξει. Οι καπιταλιστικοί δείκτες της οικονομίας δεν μετράνε την ευημερία του λαού. Μετρούν την διόγκωση της οικονομίας. Δεν μετρούν τη διανομή του πλούτου, που είναι ο κυριότερος δείκτης ευημερίας για ένα λαό.

Μιλώντας για τις προοπτικές της Στερεάς Ελλάδας, δεν μπορούμε παρά να μιλήσουμε για τις προοπτικές ολόκληρης της χώρας. Διότι είναι τελείως ανεδαφικό να ισχυρίζεται κανείς ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τη Στερεά Ελλάδα σαν να ήταν αποκομμένη από την οικονομική και αναπτυξιακή πορεία της υπόλοιπης χώρας, και ότι θα μπορέσει κανείς να βγάλει τη Στερεά Ελλάδα από την ύφεση και την τερατώδη ανεργία, ενώ η μνημονιακή καταστροφή θα συνεχίζεται σε όλη τη χώρα.

Εμείς θεωρούμε πως καμία φιλολαϊκή και φιλεργατική αλλαγή δεν μπορεί να συμβεί εάν ο ελληνικός λαός δεν συγκρουστεί μετωπικά με τη σύγχρονη Ιερά Συμμαχία, με το αντιδραστικό τερατούργημα που λέγεται ΕΕ και Ευρωζώνη. Πεποίθησή μας είναι - και η πραγματικότητα το αποδεικνύει - πως όποια κυβέρνηση δεν έλθει σε ρήξη με τη λογική της διαχείρισης του συστήματος και της κρίσης του, με την Ευρωζώνη και την ΕΕ, και αποδεχθεί το χρέος, αναγκαστικά θα εφαρμόσει ένα καθεστώς λιτότητας με τη μια ή την άλλη μορφή.

Τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων αποκαλύφθηκε πιο καθαρά από ποτέ ο καταστροφικός για το λαό ρόλος της ΕΕ. Η τρόικα αποτελείται από τρία μέρη, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Δηλαδή τα 2/3 της τρόικα είναι η Ε.Ε. Όποιος διατείνεται πως παλεύει για την ακύρωση των μνημονίων, λέγοντας πως δεν χρειάζεται να συγκρουστούμε μετωπικά με τα 2/3 της τρόικας, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή είναι πολιτικά αφελής ή ψεύδεται συνειδητά.

• Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν είναι και θα είναι μηχανισμός του κεφαλαίου και των πολυεθνικών με στόχο την στυγνή εκμετάλλευση των εργαζόμενων στην Ευρώπη. Όλα τα μέτρα υπερεκμετάλλευσης της εργασίας (μείωση μισθών, κατάργηση των συμβάσεων, «ελαστασφάλεια» κ.λπ.) ξεκινάνε από τους κανονισμούς της.

• Το ευρώ, το «κοινό νόμισμα» και οι συνθήκες που το συνοδεύουν (Μάαστριχτ, Οικονομική Νομισματική Ένωση κ.λ.π.) είναι όπλο για την επιβολή των πιο αντιδραστικών μέτρων. Συνέβαλε αποφασιστικά στο βάθεμα και στην εξάπλωση της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι «εγγύηση σταθερότητας» αλλά παράγοντας εξάπλωσης της κρίσης, της φτώχιας και της εξαθλίωσης.

• Μέσα στην ΕΕ προωθείται με συστηματικό τρόπο, με όπλο τις οδηγίες και τις αποφάσεις της, από τα μεγάλα ντόπια και ξένα πολυεθνικά συμφέροντα η καταστροφή ολόκληρων κλάδων παραγωγής, η αναδιάρθρωσή άλλων και η συγκέντρωσή τους στα χέρια των ισχυρών του πλούτου. Αυτό έγινε με την αγροτική παραγωγή (ποσοστώσεις, νέα ΚΑΠ), την κτηνοτροφία (όπως για παράδειγμα η πρόσφατη απόφαση για το γάλα), τα ναυπηγεία, την ΛΑΡΚΟ, την ΔΕΗ, τα φαρμακεία κλπ.

Τα τελευταία 30 χρόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας εθελόδουλα την καταστροφική Κοινή Αγροτική Πολιτική αλλά και τις άλλες πολιτικές ντιρεκτίβες της ΕΕ, κατάφεραν να μετατρέψουν την Ελλάδα από χώρα με θετικό εμπορικό ισοζύγιο σε ό,τι αφορά τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, σε μια χώρα που για να μπορεί να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες της, εξαρτάται σε τραγικό βαθμό από τις εισαγωγές. Η ανασυγκρότηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής προς όφελος του λαού απαιτεί κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών νόμων, απαιτεί ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης, απαιτεί έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτεί μονομερή διαγραφή του παράνομου και τοκογλυφικού δημόσιου χρέους, που ο λαός δεν έχει καμιά υποχρέωση να αποπληρώσει διότι δεν το δημιούργησε αυτός, απαιτεί κρατικοποίηση των τραπεζών και όλων των μεγάλων παραγωγικών μονάδων και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.

Η ανασυγκρότηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής προς όφελος του λαού απαιτεί τον κοινωνικό ανασχεδιασμό της οικονομίας, που δεν θα υποτάσσεται στις επιταγές της ΕΕ, της νέας Κοινής Αγροτικής Παραγωγής και των κερδών του κεφαλαίου. Απαιτεί μια αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή δομημένη σε συνεταιρισμούς βάσης και όχι συνεταιρισμούς όπως τους γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες, «κομματικά παραμάγαζα», απαιτεί να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των παραγώγων.

• Η ΕΕ καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας, και λαϊκής κυριαρχίας. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από τους τραπεζίτες και τις πολυεθνικές, με σκληρή επιτροπεία για όλες τις χώρες.

• Η ΕΕ προωθεί και ενισχύει αποφασιστικά τον ρόλο των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών χωρών και του κεφαλαίου τους, και σε πρώτη γραμμή της Γερμανίας, βαθαίνοντας την ανισοτιμία και τους ανταγωνισμούς. Με την «Κοινή Εξωτερική Πολιτική» προωθούνται ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις όπως πρόσφατα στην Κεντρική Αφρική.

• Η ΕΕ σε συνεργασία με τις ντόπιες κυβερνήσεις καταστρέφει την φύση και το περιβάλλον. Με το άνοιγμα των αγορών προωθεί τα μεταλλαγμένα, τον έλεγχο των πολυεθνικών τροφίμων, την συγκέντρωση της γης σε νέους τσιφλικάδες-αγρότες επιχειρηματίες, την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου των χωρών μελών από εταιρείες-αρπακτικά και την καταστροφή του περιβάλλοντος από γιγαντιαία αιολικά και υδροηλεκτρικά έργα, όπως στην Ευρυτανία, την Κάρυστο και τη Σκύρο.

Η Αυτοδιοίκηση και ο Καλλικράτης

Η «τοπική αυτοδιοίκηση» αποτελεί τμήμα του κρατικού μηχανισμού, αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής, ιδεολογικής, και οικονομικής λειτουργίας του αστικού κράτους που εξασφαλίζει την μακροπρόθεσμη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης, ακριβώς γιατί αυτές οι υλικές σχέσεις ορίζουν το πεδίο αναφοράς και τα όρια της.

Οι λειτουργίες της πέραν των άλλων σχετίζονται και με σημαντικότατες πολιτικές και ιδεολογικές πλευρές, επιτρέποντας την αποτελεσματικότερη οργάνωση του συνασπισμού εξουσίας σε τοπικό επίπεδο.

Η περίοδος από το 2010 έως σήμερα σηματοδοτείται από μια σειρά πολύ σημαντικών αλλαγών στο επίπεδο του τοπικού κράτους ξεκινώντας από την ψήφιση του Καλλικράτη μέχρι το μνημόνιο 3.

Η «τοπική αυτοδιοίκηση» αποτελεί τμήμα του κρατικού μηχανισμού, αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής, ιδεολογικής, και οικονομικής λειτουργίας του αστικού κράτους, που εξασφαλίζει την μακροπρόθεσμη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης. Τα 4 χρόνια που πέρασαν από τις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, φανέρωσαν και στον πιο δύσπιστο το πλήρως αντιδραστικό πρόσωπο του «Καλλικράτη». Με τη συνεχιζόμενη όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης ο Καλλικράτης αποτέλεσε της εφαρμογή των Μνημονίων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, το «Δούρειο Ίππο» για την επίτευξη της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της Τρόικας, της Κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Μέσω του Καλλικράτη και ως αποτέλεσμα του οικονομικού στραγγαλισμού των μνημονίων, μειώθηκαν πάνω από  60% οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (Κ.Α.Π.) και πρακτικά εκμηδενίστηκε το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.). Ακόμη μεγαλύτερη υπήρξε η μείωση της ΣΑΤΑ (επιχορήγηση για επισκευές, συντηρήσεις και μικρές επενδύσεις).

Συγκεκριμένα, ο Καλλικράτης:

Ø  Λειτουργεί ως ο βασικός μοχλός εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Ø  Μειώνει τις κοινωνικές δαπάνες σε Υγεία / Παιδεία και κοινωνική πρόνοια με αποτέλεσμα την εκχώρηση αυτών των δραστηριοτήτων συστηματικά είτε στην ιδιωτική πρωτοβουλία είτε στην πλήρη εγκατάλειψη τους.

Ø  Προωθεί τις μαζικές απολύσεις υπαλλήλων και συμβασιούχων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη μόνιμη ομηρία των ανέργων.

Ø  Απαιτεί την πλήρη υποταγή στον σχεδιασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού μέσω των «κοινοτικών κονδυλίων» με τη μορφή των ΕΣΠΑ και μέσω των τοποτηρητών - γκαουλαϊτερ Χαν και Φουχτελ υλοποιούνται οι επιταγές του ντόπιου και  υπερεθνικού κεφαλαίου.

Ø  Εντείνει την αυταρχική θωράκιση του κράτους απέναντι στο λαϊκό παράγοντα, εμποδίζει τον κοινωνικό έλεγχο και αφαιρεί τη δυνατότητα ριζοσπαστικής κινηματικής παρέμβασης.

Ø  Επιβάλλει τη σύνδεση του τοπικού κράτους με τις τράπεζες και το κεφάλαιο μέσω των δημοτικών επιχειρήσεων, των ΚΟΙΝΣΕΠ, των Σ.Δ.Ι.Τ. και των «χορηγιών».

Ø  Βαθαίνει την ταξική διαφοροποίηση ανάμεσα στα αστικά κέντρα και την επαρχία οδηγώντας στην περαιτέρω εγκατάλειψη της υπαίθρου. Εντείνει την περιβαλλοντική υποβάθμιση στο όνομα της «ανάπτυξης».

Επιχειρηματικότητα και τοπικό κράτος

 

Η καταστροφική για το λαό μνημονιακή οικονομική πολιτική σε συνδυασμό με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο διαμορφώνει το έδαφος για την επιχειρηματική στροφή των ΟΤΑ.

Βασικά σημεία της εμπλοκής αυτής είναι η προώθηση με βάση κυβερνητικές αποφάσεις, της παράδοσης σε επιχειρηματικούς ομίλους, ντόπιους, ευρωπαϊκούς και άλλους, κρίσιμων τομέων όπως η Διαχείριση Απορριμμάτων, υδατικού πλούτου, η διαχείριση δημόσιου χώρου και πλούτου (πχ. Ελληνικό, παραλίες κλπ). 

Ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο προβλέπεται να παίξουν οι Καλλικρατικές Περιφέρειες στην προώθηση Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) στους τομείς που ενδιαφέρουν το ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο (ναυπηγεία Σύρου, τουρισμός Ρόδος, ενέργεια σε Θράκη και Πελοπόννησο κλπ). Ενέργεια, τουρισμός και απορρίμματα είναι οι βασικοί τομείς που εμφανίζεται η επιχειρηματική εμπλοκή των ΟΤΑ ή η διευκόλυνση της ιδιωτικοποίησης. Ο θεσμός των ΣΔΙΤ που έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του στους ΟΤΑ θα επιχειρηθεί να επεκταθεί.

Το νέο ΕΣΠΑ

Ταυτόχρονα έχει ανακοινωθεί ο μηδενισμός των κονδυλίων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και σε αντιστάθμισμα, η αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, στρατηγική του οποίου είναι η στήριξη της ιδιωτικής οικονομίας με άμεσες χρηματοδοτήσεις, κλπ.

Εμείς θεωρούμε πως το ΕΣΠΑ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της καταστροφικής σχέσης υποτέλειας, εξάρτησης και εκμετάλλευσης που έχει η χώρα με την Ε.Ε., το οποίο όλοι οι υποστηρικτές του μνημονίου διατείνονται πως θα φέρει την ανάπτυξη και την ευημερία.

Το «Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης» ή «ΣΕΣ», όπως θα  λέγεται το πρόγραμμα το οποίο θα διαδεχτεί το ΕΣΠΑ για την περίοδο 2014-2020,  μπορεί να φτάσει σε ένα ποσό της τάξης των 14 δις € για αυτή την επταετία, δηλαδή μπορεί να φτάσει τα 2 δις € τον χρόνο, μέσα από πολύ σκληρές προϋποθέσεις. Στο νέο ΕΣΠΑ υπάρχει ο όρος ''αιρεσιμότητα''. Δηλαδή τα λεφτά αυτά, λένε οι ευρωπαίοι δήθεν εταίροι μας, θα μας τα δώσουν αν κάνουμε αυτό που μας λένε εκείνοι, με συγκεκριμένο τρόπο, που θα αξιολογήσουν εκείνοι με τα δικά τους κριτήρια.

Κατ’ αρχήν τα χρήματα του ΕΣΠΑ που έρχονται από την ΕΕ, δεν μας χαρίζονται, αντίθετα έχουν συλλεχθεί από φορολογούμενους εργαζόμενους, μεταξύ των οποίων και εμάς τους ίδιους. Αν τα συγκρίνουμε με τα χρήματα που πάνε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα τσεπώσουν οι τράπεζές της, αποκαλύπτεται το μέγεθος της κοροϊδίας της ΕΕ και των ντόπιων συνεργατών της προς τον ελληνικό λαό.

Στα επόμενα 7 χρόνια θα πληρώσουμε  για  τους τόκους και τα χρεολύσια των τοκογλυφικών τους δανείων συνολικά 120,1 δις, που σημαίνει 17,1 δις € τον χρόνο. Δηλαδή για κάθε 1 ευρώ που παίρνουμε από την Ε.Ε., θα δίνουμε  8,5 ευρώ πίσω. Ή αλλιώς, για τα 7 χρόνια, από το 2014 έως το 2020, θα πάρουν 120,1 δις ευρώ, για να μας δώσουν τα 14 δις του ΕΣΠΑ.

Προστασία του Περιβάλλοντος, του φυσικού και δομημένου χώρου και των δημόσιων υποδομών, ενάντια στην κατάρρευση και την ιδιωτικοποίηση.

Εμείς, ως Αριστερή Παρέμβαση, έχουμε συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις για την υπεράσπιση και προστασία του περιβάλλοντος. Θεωρούμε όμως πως η λαϊκή πάλη για την προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί παρά να είναι μέρος του αγώνα που κάνει ο λαός μας για μια αξιοβίωτη ζωή, για την ανατροπή των μνημονίων και της αδίστακτης καπιταλιστικής πολιτικής της συγκυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Βασικοί άξονες της πολιτικής μας πρότασης για το περιβάλλον είναι:

1. Αύξηση των δαπανών για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους. Δημιουργία χώρων πρασίνου στις πόλεις.

2. Καμία πώληση σε εταιρείες και εκμετάλλευση δημόσιου χώρου από το κεφάλαιο.

3. Να διαλυθεί το ΤΑΙΠΕΔ.

4. Όχι στους νόμους του fast track. Μέτρα για την προστασία της δημόσιας – δημοτικής περιουσίας από τα ιδιωτικά συμφέροντα, τους διεκδικητές της ιδιοκτησίας της, τους καταπατητές, τους εργολάβους.

5. Έργα υποδομής για τις κοινωνικές ανάγκες με λαϊκό εργατικό έλεγχο – όχι στα ΣΔΙΤ – όχι στα προγράμματα της ΕΕ (JESSICA, κτλ) μέσω των οποίων προωθούνται έργα όχι για τις κοινωνικές ανάγκες αλλά για να ενισχυθεί το κατασκευαστικό και τραπεζικό κεφάλαιο.

6. Άμεσα μέτρα για την προστασία των δασών και των παραλιών. Διαφύλαξη τους από κάθε είδους οικοδομικές δραστηριότητες (από κράτος, ιδιώτες, δήμους, εκκλησία).  

7. Όχι σε επέκταση σχεδίων πόλης  προς τα βουνά και τις παραλίες (ακόμα και για λεγόμενους  κοινωφελείς σκοπούς).

8. Απομάκρυνση εγκαταστάσεων ιδιωτικών εταιρειών, στρατοπέδων, ΔΕΚΟ από τα δάση

9. Φροντίδα για την διατήρηση όσων δασών, αλσών, χώρων πρασίνου έχουν απομείνει στον αστικό και περιαστικό ιστό των πόλεων. Μέτρα για την προστασία των δασών.

10. Αδιαπραγμάτευτη ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες.

11. Αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας και τακτικοί έλεγχοι για τους ρύπους και τα απόβλητα των εργοστασίων και τη διαχείρισή τους.

12. Άμεσα αυστηρότατα μέτρα ενάντια στα φαινόμενα του νέφους, της αιθαλομίχλης, της ρύπανσης των θαλασσών, των πηγών, των ποταμών.

Το συνεχιζόμενο έγκλημα της ρύπανσης διαφόρων περιοχών, χερσαίων ή υδάτινων, από την αλόγιστη επέκταση αλιευτικών δραστηριοτήτων ή από βιομηχανικές μονάδες, όπως αυτή της ευρύτερης περιοχής του Ασωπού με το καρκινογό και τοξικό εξασθενές χρώμιο αλλά και άλλες πολλές περιπτώσεις που επισημαίνονται μέσα στις ερωτήσεις σας, είναι αποτέλεσμα της αδίστακτης κερδοφορίας του κεφαλαίου, που δεν λογαριάζει τίποτα μπροστά στην εξασφάλιση των κερδών του. Το ίδιο ισχύει και για την επιχειρούμενη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου διαφόρων περιοχών, όπως ο ορεινός όγκος της Οίτης, από εταιρείες-αρπακτικά, καθώς και για την επιχειρούμενη καταστροφή του περιβάλλοντος από γιγαντιαία αιολικά και υδροηλεκτρικά έργα, όπως στην Ευρυτανία, την Κάρυστο και τη Σκύρο.

Αυτές οι πολιτικές είναι όμως και αποτέλεσμα της συνειδητής χρόνιας συγκάλυψης αυτών των εγκλημάτων από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, οι οποίες τόσα χρόνια λειτουργούν ως υπάλληλοι των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, καθώς και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στηρίζει την καπιταλιστική κερδοφορία των βιομηχανιών με κάθε κόστος, εφαρμόζοντας εξίσου αδίστακτα την περιβαλλοντική πολιτική «ο ρυπαίνων πληρώνει», διαιωνίζοντας έτσι τη ρύπανση της περιοχής,

Ο μόνος δρόμος για να σταματήσει η ρύπανση σε κάθε γωνιά της Στερεάς Ελλάδας, και να ματαιωθούν τα σχέδια κατασκευής των αιολικών πάρκων που θα έχουν ως αποτέλεσμα μια ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή είναι ο μαζικός και μαχητικός αγώνας του λαού της κάθε περιοχής με συγκεκριμένους στόχους πάλης. Στόχοι που στην περίπτωση της μόλυνσης διαφόρων περιοχών θα πρέπει να περιλαμβάνουν την χωροταξική εξυγίανση προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, την εφαρμογή της νομοθεσίας για την αδειοδότηση των εργοστασίων που ρυπαίνουν, την επανεξέταση όλων των αδειών λειτουργίας, την επιβολή δριμύτατων ελέγχων κατά την επεξεργασία και μεταφορά των αποβλήτων, την άμεση επιβολή αυστηρών μέτρων στους υπεύθυνους για τη ρύπανση, και την αποκατάσταση του υδροφόρου ορίζοντα.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ, το Περιφερειακό μας Σχήμα, δεσμεύεται, εφόσον εκλεγεί στο περιφερειακό συμβούλιο, να αναδεικνύει και να καταγγέλλει όλες τις περιπτώσεις μόλυνσης σε κάθε γωνιά της περιφέρειας, έχοντας πάντα υπόψη, χωρίς καμία αυταπάτη για τα όρια μιας τέτοιας παρέμβασης μέσα στο συμβούλιο. Εκείνο για το οποίο δεσμευόμαστε είναι ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα σε κάθε κινηματική προσπάθεια υπεράσπισης του δημόσιου συμφέροντος, σε κάθε προσπάθεια διεκδίκησης της βελτίωσης της ποιότητας ζωής των κατοίκων μιας περιοχής, σε κάθε προσπάθεια για την αποτροπή της ρύπανσης μιας περιοχής από τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ειδικότερα, για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στόχοι της Αριστερής Παρέμβασης είναι:

1. Να αποτραπούν χωροταξικές ρυθμίσεις που θέλουν πόλεις-τέρατα για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

2. Να σταματήσει η στοχευμένη υποβάθμιση περιοχών, για να αποτελέσουν φτηνή εξαγορά για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

3. Να αυξηθούν οι δαπάνες για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους.

4. Να μειωθεί ο συντελεστής δόμησης και το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος των οικοδομών. 5. Να διασφαλιστούν οι ελεύθεροι χώροι και ο σχεδιασμός της λειτουργίας της πόλης για να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι και οι ανάγκες συλλογικής συνεύρεσης και επικοινωνίας τους.

6. Διατήρηση του ιστορικού-πολιτιστικού χαρακτήρα των περιοχών.

7. Να σταματήσουν τα έργα βιτρίνας που εξυπηρετούν σχέσεις με το ιδιωτικό κεφάλαιο.

8. Να μην προχωρούν αναπλάσεις με γνώμονα την εμπορική εκμετάλλευση των χώρων. 9. 9. Οι πλατείες και τα πεζοδρόμια να είναι προσβάσιμα και ελεύθερα για τους κατοίκους.

10. Να γίνουν απαλλοτριώσεις ώστε να δημιουργηθούν νέοι ελεύθεροι χώροι και πλατείες στις επιβαρυμένες και πυκνοκατοικημένες περιοχές.

11. Να μην εγκαταλείπονται-απαξιώνονται οι ελεύθεροι χώροι και οι παιδικές χαρές, ώστε να προετοιμάζεται η οικοδόμησή τους από το δήμο ή το ιδιωτικό κεφάλαιο.

12. Να επεκταθούν τα έργα υποδομών για αποχέτευση, απορροή ομβρίων, αντιπλημμυρική προστασία.

13. Σε όλα τα δημόσια έργα να υπάρχει εργατικός και λαϊκός έλεγχος.

Καθαριότητα – Ανακύκλωση

Παλεύουμε και απαιτούμε η πόλη, το χωριό, ο Νομός στον οποίο ζούμε να είναι καθαρός. 

1. Αγωνιζόμαστε να μην περάσουν οι περιφερειακοί σχεδιασμοί για διαχείριση των απορριμμάτων με δημιουργία μεγάλων ιδιωτικών μονάδων και αναπαραγωγή του αίσχους των χωματερών, όπως σε Φυλή, Κερατέα, Γραμματικό.

2. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην καύση των απορριμμάτων.

3. Είμαστε αντίθετοι στην εισβολή ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα της καθαριότητας (της συντήρησης και διαχείρισης των απορριμμάτων, της συλλογής τους –ανακύκλωσης).

4. Χρειάζεται ένας συνολικά διαφορετικός επανασχεδιασμός και αντίληψη για τη συλλογή, τη διαχείριση και τη διάθεση – απόθεση των απορριμμάτων, που θα ξεκινάει από το να μην παράγεται και απορρίπτεται τόσο πλαστικό, την κατανάλωση, τη συσκευασία.

5. Παλεύουμε για τη μείωση και την πρόληψη απορριμμάτων, για τη διαλογή στην πηγή, την ανακύκλωση, την κομποστοποίηση, την επαναχρησιμοποίηση. 

6. Προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών.

7. Όχι στη μετακύλιση του κόστους κατασκευής των έργων στους κατοίκους.

8. Να λειτουργήσουν σωστά, να επεκταθούν και να βελτιωθούν τα προγράμματα ανακύκλωσης, ώστε να γίνουν εύχρηστα για τους κατοίκους και αποτελεσματικά με κριτήριο την προστασία του περιβάλλοντος.

9. Οι χώροι απόρριψης απόβλητων και απορριμμάτων να οριοθετούνται και να λειτουργούν με όρους και κανόνες προστασίας της ζωής των κατοίκων και προστασίας του περιβάλλοντος.

10. Παλεύουμε ώστε να υπάρχουν ανθρώπινες και ενιαίες συνθήκες εργασίας εργαζομένων σε αποκομιδή και διαχείριση σκουπιδιών.

Για θεσμούς λαϊκής οργάνωσης –δημοκρατίας

Προβάλλουμε ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας με πραγματική αυτοδιεύθυνση στους χώρους που εργαζόμαστε και ζούμε. Με μαζικές λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά με αποφασιστικό ρόλο, αρμοδιότητες και δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις που αφορούν τη συνοικία. Συνελεύσεις, που λειτουργούν με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και με αντιπροσώπευση για το συντονισμό μεταξύ τους και για την εκλογή των συμβουλίων ευρύτερων περιοχών. Με συμβούλια που θα εκλέγονται και θα είναι ανακλητά από τις συνελεύσεις, τις οποίες θα συγκαλούν και στις οποίες θα δίνουν λόγο. Συμμετοχή των κατοίκων στα κέντρα λήψης αποφάσεων της πολιτικής που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη και γνωμοδότηση με δημοψηφίσματα. Δημοκρατικές μορφές λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης. Αποκέντρωση και όχι ανάθεση σε απόμακρα συγκεντρωτικά όργανα διοίκησης. Πλήρη  διαφάνεια και δυνατότητα κοινωνικού και εργατικού ελέγχου στο σχεδιασμό και την εκτέλεση κάθε δημόσιου έργου και λειτουργίας.  

Για αυτό συμμετέχουμε, στηρίζουμε, αναβαθμίζουμε και συγκροτούμε νέες συλλογικότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά. Επιτροπές κατοίκων, πρωτοβουλίες, λαϊκές συνελεύσεις, εργατικές λέσχες και κοινωνικό-πολιτικά κέντρα. Συμβάλλουμε στον μεταξύ τους συντονισμό. Αγωνιζόμαστε για να υπάρχει σύνδεση και συντονισμός τους με το ταξικό εργατικό κίνημα. Να έχουν μαζική συμμετοχή και δημοκρατική λειτουργία. Να κατακτούν ρόλο και λόγο για τα ζητήματα της περιοχής τους και τα γενικότερα.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, είμαστε αντίθετοι στις σημερινές συγκεντρωτικές δομές των ΟΤΑ και σε κάθε αντιδημοκρατική πλευρά της διοίκησης των τοπικών κρατών: Στην αντιδημοκρατική λειτουργία και τον  κατασταλτικό-αστυνομευτικό ρόλο τους. Στον αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό και δημαρχοκεντρικό τρόπο που παίρνονται οι  αποφάσεις με βάση τον «Καλλικράτη». Στην άμεση εκλογή και τις υπερεξουσίες του δημάρχου, τον περιορισμό του ρόλου του δημοτικού συμβουλίου και τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων στην Εκτελεστική Επιτροπή. Στο πλειοψηφικό σύστημα εκλογών, τους 2 γύρους, τον εκλογικό νόμο που δεν επιτρέπει υποψηφιότητες ανεξάρτητων και επιβάλλει παράβολα-χαράτσια αποκλείοντας άνεργους, χαμηλόμισθους, νέους. Στη χρήση των δήμων ως ρουσφετολογικών μηχανισμών, την κατάχρηση εξουσίας, τα φαινόμενα διαπλοκής με τα ιδιωτικά συμφέροντα και την αδιαφάνεια που χαρακτηρίζουν την λειτουργία τους.

Για την κατάργηση του Καλλικράτη και της αντιδραστικής οργάνωσης του τοπικού κράτους

Είμαστε ενάντια στον «Καλλικράτη» και παλεύουμε για την κατάργησή του, για να μη λειτουργούν οι ΟΤΑ με βάση τις διατάξεις του και τις δυσμενείς επιπτώσεις που προωθεί, όχι από τη σκοπιά αναπόλησης μια «λαϊκής τοπικής αυτοδιοίκησης» που άλλωστε ποτέ δεν υπήρξε, ούτε από τη σκοπιά μιας καλύτερης οργάνωσης του τοπικού κράτους για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος.

Αρνούμαστε τον Καλλικράτη από τη σκοπιά ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της ζωής μας σαν εργαζόμενοι και κάτοικοι. Ενός τρόπου που θέτει στο κέντρο τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα και τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης, με λόγο στην πολιτική που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη.

Συγκρουόμαστε με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του Καλλικράτη που αναδεικνύουν το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα του τοπικού κράτους: 

• Την ανταποδοτική λειτουργία των υπηρεσιών ή την υποβάθμιση - κατάργηση τους.
• Τις έμμεσες και άμεσες ιδιωτικοποιήσεις των λειτουργιών των δήμων,
• Το ρόλο των ΟΤΑ σαν πάτρωνα της επιχειρηματικότητας και ενισχυτή του κεφαλαίου εθνικού, υπερεθνικού και τοπικού μέσα από ΣΔΙΤ, ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ, ΕΟΖ, ΤΣΑ.
• Το ρόλο τους στην καταστρατήγηση οποιασδήποτε περιβαλλοντικής προστασίας στο όνομα της «ανάπτυξης» και της αποπληρωμής του χρέους.
• Την ομηρία της χρηματοδότησης υπηρεσιών από τα ΕΣΠΑ, την επιλεξιμότητα από την ΕΕ των έργων που θα χρηματοδοτηθούν και την κατάρτιση των προγραμμάτων και των έργων τους με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
• Τη μετατροπή των ΟΤΑ σε έναν ακόμη φορομπήχτη δίπλα στο κεντρικό κράτος
• Το ρόλο τους σαν εργαλείο προώθησης των κατευθύνσεων της ΕΕ για την εργασία (εργαζόμενοι Κοινωφελών προγραμμάτων, προγράμματα ανέργων- «ωφελούμενων»), χώρο δοκιμασίας του μοντέλου εργασίας που η ΕΕ προωθεί γενικά στην κοινωνία.
• Το Οικονομικό Παρατηρητήριο και την επιτήρηση των δήμων που επιβλήθηκε από την τρόικα και την κατάρτιση των προϋπολογισμών τους με βάση τις επιταγές των μνημονίων.

Επίλογος

Εμείς θεωρούμε πως σε τούτη την ιστορική στιγμή που περνά ο τόπος, η βραχυπρόθεσμη επιβίωση του λαού και του κόσμου της εργασίας, ο αγώνας για μια αξιοβίωτη ζωή, περνά μέσα από βαθιές πολιτικές ρήξεις και ανατροπές. Αν θέλουμε ψωμί και δουλειά πρέπει να καταργήσουμε τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και να διεκδικήσουμε την έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ. Αν θέλουμε δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος, τον πολιτισμό πρέπει να διαγράψουμε το παράνομο και τοκογλυφικό δημόσιο χρέος. Αν θέλουμε να σωθεί το σπίτι που μένουμε πρέπει να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες και να διαγραφούν τα χρέη των φτωχών. Αν θέλουμε να προστατευθούν οι άνεργοι και να βρουν δουλειά οι νέοι, αν θέλουμε να αποτρέψουμε ένα ακόμα τεράστιο κύμα μετανάστευσης νέων προς τα σκλαβοπάζαρα του εξωτερικού, πρέπει να μειωθούν οι ώρες δουλειάς και τα χρόνια συνταξιοδότησης, να εθνικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο οι μεγάλες επιχειρήσεις και να δουλέψουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με αυτοδιαχείριση, τα εργοστάσια που κλείνουν οι καπιταλιστές.

Κι όλα αυτά μπορεί να τα διεκδικήσει και να τα επιβάλλει μόνο ένα μαχητικό, μαζικό, λαϊκό και εργατικό κίνημα.